Vrijdag 20 juli 2007 - J.C. Blumhardt

Jezus is overwinnaar!
De koets van vader Blumhardt

De predikant Johann Christoph Blumhardt (1805-1880) in het Duitse plaatsje Möttlingen heeft in de jaren '40 van de negentiende eeuw heel wat te stellen met zijn gemeenteleden. De meesten van hen nemen het niet zo nauw. Hoogstens in naam zijn ze nog christen en ze komen alleen met de feestdagen nog in de kerk.

In de ingedutte gemeente is echter onrust ontstaan, omdat dominee Blumhardt zich het lot heeft aangetrokken van een vrouw die te lijden heeft van 'bezetenheid'. In december van het jaar 1843 besluit Blumhardt met de vrouw in gebed te gaan. 'We hebben nu genoeg gezien van de macht van de duivel', roept hij in het gebed. 'Jezus, laat nu uw macht zien alstublieft'. Dit gebed luidt tot ieders verbazing en vreugde de genezing van de vrouw in. Enkele dagen na Kerst wordt ze rustig en zegt tegen Blumhardt de woorden die hem de rest van zijn leven zullen dragen: 'Jesus ist Sieger', 'Jezus is overwinnaar'. Het leven van de vrouw maakt grote indruk, niet alleen op Blumhardt, maar ook op de rest van Mottlingen. Er komt een opwekking.

Met veel zegen doet Blumhardt zijn werk in de gemeente. Hij beschikt over grote sprekersgaven en de diensten waarin hij voorgaat, trekken veel mensen. Zijn werk onder zieken en andere mensen in moeilijkheden ontvangt veel zegen en waardering. Uit alle delen van Europa komen mensen naar het herstellingsoord dat hij opgericht heeft.

Zijn kracht ligt in zijn ongewone afhankelijkheid. Hij leeft in de voortdurende en welgemeende verwachting van de wederkomst. Die aanstaande gebeurtenis beheerst zijn geloofsleven en daarover doet een veelzeggende annekdote de ronde.

In Bad Boll had Blumhardt een schuur, waarin permanent een rijtuig klaarstond. Want de predikant wilde, zodra hij het geluid van de grote bazuin hoorde, zonder dralen de Heiland tegemoet gaan. Dat verhaal van eenvoudig compromisloos geloof blijft me ontroeren, zoals het dat ook gedaan heeft bij Bonhoeffer, Barth, Gollwitzer en Thurneysen. Niet zozeer om de opstelling van Blumhardt - dat ook wel - maar omdat het iets zegt over het Evangelie. Zo'n eenvoudige en radicale overgave is het gevolg van de verhalen over en rond Jezus.

De Nederlandse dichter J.W. Schulte Nordholt heeft over de verwachting van Blumhardt een treffend gedicht geschreven:

'Hij had zijn koets zijn hele leven lang
klaar staan met paard en tuig, om als de tijden
vervuld zijn zouden en de grote zang
der engelen zou klinken, uit te rijden
in hoge hoed en zondags-zwarte kleren,
rechtop achter het trappelende paard,
zijn Heiland tegemoet, die weer zou keren
- en nu voorgoed - als Koning op deze aard.

God, wat hebt Gij gedaan met zulk een hart,
Dat zozeer heimwee was en grote dromen?
- Het ligt nu stil te wachten in de grond.
En wat doet Gij met ons, die in een zwart
getij U om uw laatste wederkeren
roepen met een vertwijfelende mond?'

De regel waar het om gaat is natuurlijk:
'God, wat hebt Gij gedaan met zulk een hart,
dat zozeer heimwee was en grote dromen?'.