Zondag 28 oktober 2007 - Augustinus: 'Interior intimo meo...'

Augustinus bleef zijn leven lang zoeken naar God. En God naar hem... Ik naar jou, jij naar mij...

Vandaag een mooie uitspraak gehoord over Augustinus. 'We zoeken het ene mysterie, God, met het andere mysterie, onszelf,' moet hij ergens gezegd hebben. Kun je moeiteloos doorvertalen naar: 'Ik zoek het ene mysterie, jou, met andere mysterie, mezelf...'

Verrassend gezegd.

Ander citaat: 'Deus superior summo meo, Deus interior intimo meo' – God overstijgt het hoogste in mij en is tegelijk mij innerlijk meer nabij dan ik mezelf nabij ben.

Soms denk ik: jij bent mij innerlijk zo nabij... Innerlijk, intimo meo, in het binnenste waar ik met mezelf alleen ben, omdat 'jij' daar nooit komen kunt. En toch reik jij soms naar dat intieme. Het intieme is de plaats waar je met jezelf alleen bent. Want binnen in ieders leven heerst stilte. Het geruis ben je niet. In de absolute stilte wordt jouw stem, jouw leven geboren. Vanuit het niets begin jij te spreken. Niet vanuit het niets, maar vanuit de stilte die je ten diepste bent. En ik wil heel voorzichtig meemaken hoe jij geboren wordt op de grens van zijn en niet-zijn, van geruis en stilte. Heel dat tere gebeuren...

En het intieme reikt soms naar jou. En soms doen ze dat gelijktijdig, maar vaak ook niet.

Ik wil wel van onder de letters van dit beeldscherm kijken in jouw lezende gezicht, je ogen...