Zondag 16 maart 2008 – Madonna: 'Jump...'

Eén van mijn favoriete nummers van Madonna (woont in West 1, de wijk Maidenville in Londen) is tot heden: ‘Jump’ uit de Confessions Tour. Stel je het volgende voor. Je hebt een baan bij een groot warenhuis. En eigenlijk heb je het wel gezien. Je wilt echt wat anders. Je gaat naar iemand toe en je vertelt het verhaal. En ook dat je eigenlijk al wat anders hebt gevonden. Als je dan weggaat bij degene aan wie je het verteld hebt, zegt deze tegen een derde: ‘She is ready to jump’, je bent er helemaal klaar voor om te veranderen. En zo kun je nog tig voorbeelden noemen: je leeft in een situatie, die je wilt veranderen, het kost moeite en risico, maar je wilt beslist en je gaat het gewoon doen. ‘You’re ready to jump’. (Met dank aan Joost voor de uitleg van de term). Tussen haakjes: moest even denken aan Petrus die over het water wilde gaan lopen. He was ready to jump. Toch?

Nu Madonna. Stukje tekst:

There’s only so much you can learn in one place
(dus je moet verder gaan)
The more that I wait, the more time that I waste
(je verspilt door niet verder te gaan)

I haven’t got much time to waste, it’s time to make my way
I’m not afraid of what I’ll face, but I’m afraid to stay
I’m going down my own road and I can make it alone
I'll work and I'll fight, Till I find a place of my own

Are you ready to jump?
Get ready to jump
Don’t ever look back, oh baby
Yes, I’m ready to jump
Just take my hands
Get ready to jump!

De muziek moet je zien op YouTube (koptelefoon!):

‘Jump’ is urban-uitdrukking. In urban taalgebruik is ‘jump’: ‘a surprise or planned fight, when either (a) one individual is attacked/beaten by a group of 2 or more individuals or (b) when a notiably larger group attacks/fights a smaller group of individuals. These fights can occur with or without any kind of valid reason to jump someone. Vooral dus: a onesided fight.

Veranderen. Bij alles wat je zegt en denkt en doet: ‘hier en nu’. Dingen anders gaan doen, vooral als het ‘nu’ niet meer leuk is, of voldoening of vervulling geeft. Stilstaan is in dat geval achteruit gaan. Voordat je gaat veranderen zet je alle dingen (welke?) op een rij. Levensveranderende processen en keuzen.
Apart dat in de wereld van Zen de martiale kunsten en het gevecht zo’n rol spelen. Over de moed van de Samurai en de ‘weg van het hart’. Merk dat ik de neiging krijg om dingen die niet voegen gewoon af te wijzen. Negeren, geen aandacht aan geven. Want dat leidt af van de concentratie. Verspilling van tijd en energie.
Kierkegaard noemde het geloof een ‘sprong’. Er is geen geleidelijke overgang, geen gemakkelijke stap van a naar b. Een sprong, even zwevend in niets. Niets. Het gaat via ‘Niets’, via ‘Nothingness’. En hoe weet je of je de goede sprong neemt? Weet je niet, daarom is het precies een sprong. Maar als je gesprongen hebt en het blijkt niet goed te zijn, spring dan nóg een keer, en nóg een keer. Wég uit wat je leven schade doet, bréék ermee. ‘Nee’ zeggen. Moet je dan geen consideratie hebben met wie en wat je achterlaat? Jazeker wel. Maar neem niet het leven van anderen over. In elke situatie kan ik niet meer zijn en doen dan waarachtig zijn en doen. En vooral schreeuwen wat er is. Want anders weten de anderen niet waar zij aan toe zijn. Indien nodig kunnen zij ook veranderen, desnoods ‘springen’. Out of the box denken.
Are you ready to jump? Ready? Vroeg me af waarom dit thema me zo boeit. Ineens schoot het me te binnen. Guess...: 2004, 2006. ‘Ben je klaar voor de sprong?’. Het woord ‘sprankelen’ is verwant aan ‘springen’. Een sprong heeft iets sprankelends. Springen is sprankelen.